سردرگمی و طرد ناخواسته کودک از سیستم آموزشی
تاریخ انتشار: ۱۷ خرداد ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۳۵۷۲۱۰۱
به گزارش بی‌باک نیوز، اینکه کودک شما در آغاز دوران مدرسه حروف الفبا را بشناسد و مطالبی را که باید در دوران مدرسه با آنها آشنا شود زودتر از موعد یاد بگیرد، مسئله خوبی نیست چراکه بهتر است هر چیزی در زمان خودش اتفاق بیفتد.
باوجود تعداد 25 هزار و 840 کودک زیر 7 سال قمی که موردسنجش طرح سلامت قرار گرفتند، و این مطلب که آنها آینده‌سازان کشور ما در تحصیل علم و کسب دانش به شمار می‌روند، مطلب قابل‌تأملی است که چگونه از همان سنین کودکی برایشان برنامه‌ریزی دقیق و منسجمی صورت گیرد، تا از پی آن نتایج مطلوبی حاصل شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حال با توجه به تأکیدات والدین برای فراگیری حروف الفبا و سایر موارد آموزشی برای فرزندانشان قبل از شروع دوران مدرسه، بیان این نکته مهم که این آموزش‌های زودتر از موعد در آینده چه مشکلاتی در پی خواهد داشت، لازم و ضروری به نظر می‌رسد،، بر همین اساس به گفت‌وگو با یکی از روانشناسان این حوزه پرداختیم.
ایجاد تخیل و تصویرسازی ذهنی با خواندن کتاب
زهرا مطهری با اشاره به ضروری‌ترین کار برای رشد فکری و خلاقیت کودک، اظهار داشت: آموزش حروف الفبا و مسائل درسی اولیه به کودک سبب دل‌زدگی از درس می‌شود، یکی از ضروری‌ترین کارها برای رشد فکر و هوش و خلاقیت کودک، خواندن کتاب است و والدین می‌توانند به‌جای آموزش مسائل درسی به کودکانشان با خواندن کتاب برای فرزند خود، تخیل و تصویرپردازی‌های ذهنی او را پرورش دهند.
وی بابیان اینکه والدین فکر می‌کنند که اگر فرزند آنها قبل از شروع دوران دبستان بتواند خواندن و نوشتن را بیاموزد چقدر عالی است، تصریح کرد: پاسخ روانشناسان به این مسئله این است که آموزش الفبا و مبانی ریاضی به کودک، پیش از دوره دبستان و پیش‌دبستانی درست نیست چراکه این سنین دوران بازی و جست‌وخیز بچه‌هاست و چیزی جز دل‌زدگی از درس را در پی نخواهد داشت.
سردرگمی و طرد ناخواسته کودک از سیستم آموزشی
این روانشناس کودک درزمینهٔ یادگیری الفبا پیش از دوران مدرسه، یادآور شد: یادگیری الفبا سبب می‌شود کودک از ابتدای دوران مدرسه، از بیشتر بچه‌ها جلوتر باشد و از کلاس و درس زده شود و حتی ممکن است به‌عنوان دانش‌آموز ناآرام و غیرمنضبط شناخته شود، چراکه به دلیل تکراری بودن مطالب خود را با حرف زدن یا شوخی کردن با دوستانش سرگرم می‌کند.
مطهری با اشاره به سیستم آموزش در مدارس که جواب گوی پیشرفت کودک باسواد نخواهد بود، افزود: با آموزش‌های پیش از دبستان کودک ناخواسته از سیستم آموزشی طرد می‌شود! که این امر انگیزه تحصیلی دانش‌آموز را پایین می‌آورد. اصلاً نیازی به این آموزش‌ها نیست و آموزش‌های مرسوم مهدکودک‌ها و مراکز پیش‌دبستانی کفایت می‌کند، حتی ممکن است شیوه آموزش شما با شیوه‌ای که کودک سال آینده در مدرسه می‌آموزد بسیار متفاوت باشد و این مسئله به‌طورقطع کودک را دچار سردرگمی خواهد کرد.
نیاز کودک زیر 7 سال به بازی‌های پرتحرک
وی خاطرنشان کرد: کودکان از طریق بازی‌ها یاد می‌گیرند والدین می‌توانند با فراگیری بازی‌های مختلف ازجمله بازی‌های دوران کودکی خود و تجربه آنها با فرزندانشان مطالب خوبی را به آنها بیاموزند، بازی‌های رایانه‌ای پرتحرک، هیجان‌انگیز و خشن برای کودکان مناسب نیست، و به‌طورکلی، هرچه بازی‌ها در این سنین نیاز به تحرک جسمی بیشتری داشته باشد بهتر است.
این روانشناس کودک ادامه داد: انرژی بچه‌ها از بزرگ‌ترها بیشتر نیست، بلکه به دلیل کوچک‌تر بودن اندامشان، انرژی‌شان نیز دیرتر تمام می‌شود و تحمل بازی‌ها و کنجکاوی‌های آنان نیازمند صبر و حوصله بسیار زیادی از جانب والدین است.
تبعات استفاده از وسایل کمک‌آموزشی
مطهری در باره استفاده از وسایل کمک‌آموزشی برای آموزش خواندن و نوشتن به کودکان زیر7 سال گفت: تحقیقاتی در مورد کارآمدی این وسایل کمک‌آموزشی انجام‌نشده است اما با توجه به سایر تحقیقات در زمینه‌های آموزشی می‌توان به این نتیجه رسید که کودکان تا قبل از 7 سالگی ازلحاظ ذهنی و مغزی آمادگی فراگیری و آموزش الفبا را ندارند، روش کار این وسایل بیشتر برمبنای حفظ کردن کلمات و اعداد است و صرفاً کودکان را تشویق به حفظ کردن می‌کنند اما جنبه خاص آموزشی برای بلندمدت ندارد.
وی بابیان اینکه این وسایل بیشتر جنبه تقلیدی دارند تا آموزشی و اصلاً آموزشی در میان نیست، خاطرنشان کرد: کودکان به‌طور غیرارادی تمایل به تقلید کردن دارند اما وادار کردن کودکان به تقلید به‌صورت ارادی و تبدیل یک امر درون‌زا به برون‌زا سبب می‌شود تا کودک در آینده با مشکل مواجه شود.
تضعیف پایه تحصیلی به‌واسطه آموزش پیش از دبستان
روانشناس حوزه کودک بابیان اینکه مشکل اصلی عدم در نظر گرفتن توانایی فرزندان برای آموزش است، افزود: برخی از والدین سعی می‌کنند با فشار و تمرین و تکرار بیش‌ازحد موضوعاتی را به کودک آموزش دهند، که این کار باعث مشکلات روحی برای آنها می‌شود.خرید وسایل کمک‌آموزشی از سوی والدین به‌نوعی برای جبران کم‌کاری است غافل از اینکه این‌گونه آموزش‌ها توأم با فشار است و باعث بالا رفتن انتظار از کودک می‌شود.
مطهری با اشاره به اینکه برخی والدین کودکان را از طریق این وسایل در فرآیند بسیار آسیب‌زا مقایسه قرار می‌دهند، ادامه داد: درگذشته مقایسه‌ها بسیار مستقیم بود اما اکنون در زیر لحافی از احترام پیچیده شده است و این موضوع آسیب‌های بسیار بزرگی برای کودکان در دوران مدرسه ایجاد می‌کند؛ فشار بیش‌ازحد برای یادگیری موضوعات مختلف مثل حروف الفبا، ریاضی و ... قبل از سن آموزش، منجر به دریافت آموزش ناقص شده و به سبب همین آموزش‌ها از آموزش در مدرسه بازمانده، که همین امر سبب تضعیف پایه تحصیلی کودکان می‌شود.
به نظر می‌رسد، با توجه به رشد سنی هر کودکی باید متناسب با سن او پیش رفت؛ وقتی نظام‌های آموزشی سراسر دنیا به این نتیجه رسیده‌اند که بهترین سن برای یادگیری حروف الفبا دوران مدرسه است نمیتوان بر اساس این ادعای پوچ گفت این روند به کند شدن ذهن کودک و عقب ماندن از تحصیل او منجر می‌شود.بنابراین والدین باید بدانند در صورت ثبت‌نام فرزندانشان در مراکز پیش‌دبستانی و مهدهای کودک دقت کنند، حتی‌الامکان مراکزی را انتخاب کنند که تحت نظارت مستقیم آموزش‌وپرورش است، تا کودکان آموزش‌های لازم را با توجه به محتوی آموزشی مناسب و مصوب دریافت کنند.
منبع: تسنیم
--------------------------------------------------------------------------
تذکر: کاربر محترم! انتشار مطالب دیگر رسانه‌ها از سوی پایگاه خبری تحلیلی بی‌باک لزوما به معنای صحت و تایید محتوای آنها نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای بازنشر می‌شود. در ضمن شما می توانید اخبار و مطالب وزین خود را که تا کنون در هیچ رسانه‌ای منتشر نشده است از طریق بخش "تماس با ما" یا پل ارتباطی این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید برای ما ارسال نمایید تا در صورت دارا بودن مولفه‌های لازم، منتشر گردد.
------------- با کلیک بر روی لینکهای ذیل تمامی روزنامه‌های کشور را رایگان مطالعه کنید -------------
روزنامه‌های عمومی | روزنامه‌های اقتصادی | روزنامه‌های ورزشی | سایر روزنامه‌ها| هفته‌نامه و ماهنامه | نشریات استانی
منبع: بی باک نیوز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.bibaknews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بی باک نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۵۷۲۱۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برنامه کودکی نداریم که درباره «جیغ و دست و هورایش» صحبت کنیم
بازنگری در فرمول «جیغ و دست و هورا» در ساخت برنامه‌های تلویزیون به عبارتی تبدیل شد که همه درباره‌اش صحبت می‌کنند. مجری قدیمی که اعتقاد دارد از آن برنامه‌های جذاب و کودکانه خبری نیست که بیاییم درباره اینکه جیغ و دست و هورا باشد یا نباشد صحبت کنیم. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امروز بحث‌های متفاوتی درباره فقدانِ محتوا برای خردسالان، کودکان و نوجوانان در تلویزیون می‌شود، برنامه‌هایی که خلاقیت و نوآوری ندارند و فقط برخی از کاراکترهای کودکانه به فرمول جیغ و دست و هورا روی می‌آورند. در گذشته‌ای نه چندان دور درباره این نکته صحبت شده بود اما انتقاد هنرمند پیشکسوت کودک در جریان جشنواره عروسکی تلویزیون (عروسک‌خونه) دوباره انتقادات را به این سمت آورد.
روز گذشته با یکی از پزشکان حوزه کودک در خصوص دعوت کودکان به جیغ و دست و هورا صحبت کردیم که او هم اعتقاد داشت ایجاد نشاط درونی باید در دستور کار تلویزیونی‌ها قرار بگیرد نه یک تخلیه انرژی آنی و لحظه‌ای؛ که البته این اتفاق هم در نوعِ‌خودش لازم است اما کامل و جامع نیست.
الهه رضایی مجری و برنامه‌ساز قدیمیِ تلویزیون است که شاید بهترین سال‌های کودکانه شبکه یک با اجرای او در خاطره‌ها مانده باشد؛ او در جریان گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم بارها به جمله‌ای اشاره کرد که انتقاد بسیاری از کاربلدها و قدیمی‌های عرصه کودک است؛ متأسفانه کودک و نوجوان در کشور ما به فراموشی سپرده شده و دغدغه نیستند. چرا که به تعبیرِ رضایی، ما استعدادها و تهیه‌کنندگان قدرتمندی در حوزه کودک داریم که بخشی از آنها کنار گذاشته شدند و یا به ورطه فراموشی سپرده شدند.
او در این گفت‌وگو، دست و جیغ و هورا را آفتِ برنامه‌سازی کودک عنوان کرد و گفت: امروز برنامه‌هایی ساخته می‌شود که آهنگی می‌زنند و مجری فریاد می‌زند دست و جیغ و هورا! یا بچه‌هایشان را می‌آورند تا دیده شوند، این برنامه‌سازی نیست!
جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی خوب است نه برنامه‌سازی تلویزیون!
این مجری قدیمی تلویزیون به خبرنگار تسنیم گفت: جیغ و دست و هورا برای تخلیه انرژی لازم است خصوصاً برای خردسالان و مدتی به یک روشی تبدیل شد که یکی از مدارس تهران این کار را شروع کرد. صبح برای اینکه انرژی بچه‌ها را افزایش بدهد این کار را می‌کردند و روش خوبی است. اما نه به عنوان برنامه‌سازی‌های تلویزیون! البته که این روزها برنامه کودکی نداریم که بخواهیم درباره جیغ و دست و هورایش با هم بحث کنیم. ناگفته نماند که دوره‌ای همه برنامه‌های کودک تلویزیون همین کار را می‌کردند تا به گونه‌ای حواسِ کودکان را پرت کنند چون خلاقیت و نوآوری نداشتند که به رخ بکشند.
نمی‌گویم این کار ممنوع است!
وی افزود: باز هم درباره «جیغ و دست و هورا» این نکته را باید یادآور شوم که من نگفتم و نمی‌گویم این کار ممنوع است و به طورکل نباشد. اما به اندازه کافی بایستی این اتفاق بیفتد که در آن صورت اشکالی ندارد. منتها اگر بیش از اندازه در هر کاری باشد یا در مراسم و برنامه تلویزیون، به کودکان هیچ کمکی نمی‌کند و اتفاقاً گاهی اوقات «آزاردهنده» هم خواهد بود. در هر چیزی افراط و تفریط دردسرساز است. نه خیلی همه‌چیز آرامِ آرام و نه شلوغِ شلوغ که بقیه را اذیت کند. ممکن است بچه‌ها در برهه‌ای هم لذت ببرند اما کار اصولی نیست و به اندازه و گهگاهی هم اتفاق بیفتد ایرادی ندارد.
شکل‌گیری نشاط کودکان با جیغ و دست و هورا یا اتفاقی درونی؟!اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود
رضایی در ادامه اضافه کرد: کودکان از صفر تا 6 سالگی بهترین مقطع یادگیری‌شان است. سن تربیت‌پذیری، آینده‌سازی و استعدادیابی در این زمان اتفاق می‌افتد. باید از طریق برنامه‌سازی به‌طور غیرمستقیم و مستقیم و با بازی‌های درست و کاربردی، مهارت‌افزایی را رونق دهیم، اما همواره مجری فریاد می‌زند جیغ و هورای بلند و این روزها هم لباس‌های رنگارنگ بپوشند. این نوع اتفاقات نمی‌تواند برای کودک، فرهنگ‌سازی کند یا تأثیرگذار باشد. بچه‌ها نمی‌توانند الان در این شرایطی که برایشان فراهم شده انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر مسابقاتی برای بچه‌ها بگذارند که این بچه‌ها بتوانند انرژی‌شان را تخلیه کنند. اگر خلاقیت‌هایی را برای بچه‌ها ایجاد کنند. برنامه‌هایی که بتواند از خلاقیت‌های بچه‌ها استفاده کند، بسازند. همان‌طور که در گذشته هم این نوع برنامه می‌ساختند؛ اصلاً نیازی به این همه شلوغ‌بازی نبود. باید این شلوغ بازی‌ها را کم کنند. اصلاً چه دلیلی دارد برنامه‌های تلویزیون که دست می‌زنند، جیغ و هورا بکشند.
وی خاطرنشان کرد: جیغ زدن برای تخلیه انرژی است اما نه در استودیو و برنامه‌ای که قرار است حرف‌های مهمی را در قالب مفاهیم کودکانه بزند. چون دستشان خالی از مفهوم و ارزش است به سمت چنین حرکت‌هایی می‌روند تا خلأهای ذاتی برنامه‌سازی را پُر کنند.کاری ندارند غیر از اینکه چند دقیقه‌ای با این دست و جیغ و هورا بگذرانند. اما اگر برنامه، مسابقه و خلاقیت و بینشی داشته باشد آن وقت می‌بینید که حواسِ کودک را پرتِ این نوع حرکت‌ها نمی‌کنند و فرصت کمتری را برای این همه سر و صدا اختصاص می‌دهند.
چرا ترجمه‌ها در حوزه کودک و نوجوان بر تألیف پیشی گرفت؟کودک در تلویزیون و رسانه برای کسی مهم نیست
رضایی با اشاره به اینکه هنوز هم این نکته را تکرار می‌کنم کودک در تلویزیون و مجموعه رسانه برای کسی مهم نیست، افزود: بچه‌ها برایشان ارزش ندارند؛ اگر ارزشمند باشند باید سعی کنند روشی را انتخاب کنند که در راستای نیاز و علایق کودکان قدم بردارند. آنچه که به نظر می‌آید با سبک زندگی خانواده‌های ایرانی‌ها تطبیق داشته باشد. البته برای تلاشگران شبکه کودک احترام زیادی قائلم اما احساس می‌کنم برخی از مسئولان خصوصاً در شبکه کودک، اطلاعات کودک، روانشناسی کودک و نیازسنجی‌های کودک را نمی‌شناسند، شاید نمی‌دانند بایدها و نبایدهایشان چیست که یاد بگیرند. چون ما معضلات بزرگی در جامعه‌مان داریم و فضا را جدّی نگیریم، فرهنگ‌مان از دست می‌رود. وقتی درباره خطر اعتیاد، کودکان کار و خیلی از معضلات دیگر هم صحبت می‌کنیم برخی‌ها می‌خندند و جدّی نمی‌گیرند. این فضاها واقعاً نیازمند کار جامعه‌شناسی دقیق و ساماندهی قدرتمند دارد. باید NGOهایی راه‌اندازی شوند و با دانش و کارآمد کار کنند.
تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده؟
وی در پاسخ به این سؤال که تلویزیون در کجای کار اشتباه کرده و باید چه کار کند، خاطرنشان کرد: کسانی که آن موقع در گروه‌های کودک کار می‌کردند افراد متخصصی در زمینه ساخت برنامه برای کودکان، خردسالان و نوجوانان به کار می‌گرفتند. این‌ها کسانی بودند که تحصیلات و تجربیات لازم در این زمینه داشتند. عشق و علاقه‌شان به بچه‌ها واقعی بود. لذا سعی می‌کردند اطلاعات راجع به برنامه‌سازی را از همه‌جا بدست بیاورند و خودشان را با خواسته‌های کودک تطبیق بدهند. متأسفانه تا آنجا که من اطلاع دارم امروز کمتر از آن اتاق فکرها و افراد متخصص در زمینه کودک فعال هستند؛ بعضاً علاقه‌مندند برنامه‌های کودک بسازند اما نه آن‌طور که باید و شاید. برنامه‌های شبکه کودک را دیدم تعداد زیادی کارتون‌های قدیمی‌اند که هنوز دوست‌داشتنی‌اند و کمتر به کار جدیدِ دلچسبی رسیده‌ام. شاید بعضاً برنامه‌هایی خوب باشد اما در حدی که بتواند علاقه‌مندان زیادی را جذب کند، نیست. دلیلش هم این است از افراد متخصص در حوزه شناختی کودک، خردسال و نوجوان استفاده نمی‌شود.
این مجری قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه باید همه دلسوزان کودکان برنامه‌سازی کنند، تأکید کرد: به گمان من باید تمام کسانی که دلسوزِ کودکان‌اند، برنامه‌سازی کنند. کسانی که دغدغه تربیت کودکان را دارند و به آینده بچه‌ها می‌اندیشند. آموزش‌هایی که برای بچه‌ها می‌گذارند، باید آموزش‌هایی باشد برای آینده‌شان هم مفید باشد. اگر این آموزش‌ها به شکلی طراحی شود که با روحیات بچه‌ها سازگار باشد حتماً جواب مثبتی می‌گیرد. بچه‌ها در هر گروه سنی علایقی دارند، اگر تلویزیون بتواند مجموعه‌ای از برنامه‌هایی که سرگرم‌کننده‌اند، آموزش‌های خیلی ملایم، مثبت و دوست‌داشتنی برای کودکان طراحی کرده‌اند، ارائه دهند مخاطب، مدیومی غیر از تلویزیون انتخاب نمی‌کند.
بررسی مختصات سینمای کودک و نوجوان در گفت‌وگو با مدیر شبکه کودک لبنانمیخواهند کاری کنند اما عملی نمی‌بینیم
رضایی در خصوص همکاری با تلویزیون گفت: ادعا می‌کنند می‌خواهیم کار کنیم و عملاً دوستان و همکارانی که می‌خواهند کاری ارائه بدهند به درِ بسته می‌خورند. من خودم یکی دو مورد با دوستان و همکاران رفته‌ایم و گفته‌ایم؛ یا ما را به اسپانسر ارجاع می‌دهند و یا می‌گویند بودجه نداریم و یا کار را به زمان دیگری موکول می‌کنند. به امید روزی که مسئولین فقط ادعا نکنند و برنامه‌های کودک برایشان مهم باشد. اما تلویزیون برای اینکه بتواند کارهای بهتری در حوزه کودک ارائه بدهد به نظر می‌آید سیاستگذاری‌ها و اهدافش را در این زمینه باید بازنگری کند. همچنین تلویزیون می‌تواند از افراد کاربلد و تهیه‌کنندگان قدیمی که دور مانده و خانه‌نشین و بیکار مانده‌اند، استفاده کند. هنوز بازنشسته نشده‌اند و از نظرات‌شان استفاده نشده است. در کارنامه‌شان کارهای ماندگار و درخشانی وجود دارد. متأسفم از اینکه برنامه‌های تلویزیون محتوای کافی ندارند، متأسفانه فقط حرف زده می‌شود و عملی نمی‌بینیم.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند